Аляксей Мікалаевіч Сянько быў затрыманы ў Слоніме па крымінальнай справе, распачатай за каментары ў інтэрнэце пасля гібелі ў мінскай кватэры супрацоўніка КДБ Дзмітрыя Федасюка і it-спецыяліста Андрэя Зельцэра. 

Як распавядаюць сваякі, Аляксей — добры, спагадны і справядлівы, без шкодных звычак, вядзе здаровы лад жыцця, актыўны, імкнецца дапамагаць іншым людзям. Займаецца аматарскім хакеем, таксама гуляе ў футбол, валейбол. Любіць хадзіць у паходы, у тым ліку экстрэмальныя: у гэтым ягоная крыніца сіл і спакою. Ён вельмі пазітыўны чалавек і ў любых варунках імкнецца не падаць духам, і нават у няволі верыць у найлепшае. Блізкія адзначаюць: "Дзе Лёша, там жыццё".

Вядома, што Аляксей праходзіў па крымінальнай справе па арт. 369 КК (Абраза прадстаўніка ўлады) і ч. 1 арт. 130 КК (Распальванне сацыяльнай варожасці).

У канцы лістапада 2021 быў пераведзены са Следчай турмы № 8 у гродзенскую Турму № 1.

5 ліпеня 2022 г. КДБ унёс Аляксея ў спіс "асоб, якія маюць дачыненне да тэрарыстычнай дзейнасці".

9 верасня 2022 г. у Гродзенскім абласным судзе вынеслі прысуд палітвязню. Суддзя Анатоль Заяц прызнаў мужчыну вінаватым і прызначыў яму два гады пазбаўлення волі ў калоніі агульнага рэжыму.

6 кастрычніка 2022 г. палітвязня этапавалі ў шклоўскую ПК № 17.

Аляксей цалкам адбыў пакаранне і 1 красавіка 2023 г. выйшаў на волю.

Палітзняволенага рабочага Аляксея Сянько асудзілі да двух гадоў калоніі па "справе Зельцэра"

"Лёша — актывіст, любіць каментары пісаць. Але я бачыла, што ён пісаў у мясцовай суполцы — там няма ніякіх абраз", — распавядала жонка Аляксея Сянько.